De gemiddelde podiumtechnicus haalt veel energie uit de samenwerking met z’n collega’s. Daarmee worden burn-outs voorkomen, zo blijkt uit onderzoek van Eric de Ruijter. Minder fraai is de positie van zzp’ers ten opzichte van technici in loondienst.
Meer doen met minder middelen en minder mensen – de sector is er maar al te bekend mee. Zichtlijnen wilde uit eerste hand horen hoe werkenden in de podiumtechniek de steeds hogere werkbelasting ervaren. Wat waren de belangrijkste bevindingen?
Uitzendorganisatie Art Support viert dit jaar zijn vijftienjarig bestaan. Maud Mentink sprak met oprichters Dick Heinz en Grace Jagdewsing over de gevolgen van de recente bezuinigingen, nieuwe wetgeving, en de positie van technici op de arbeidsmarkt. ‘We zien dat technici nu langer bij ons blijven hangen en minder vaak een vast contract aangeboden krijgen dan voorheen.’
In de vorige Zichtlijnen spraken we uitvoerig over het werk van de mannen en vrouwen die de technici inplannen en de gewerkte uren bijhouden. Nu gaat het over de software. Welke programma’s zijn er? Welke keuzes worden gemaakt en waarom?
Planning is het fundament onder elke productie en organisatie in de podiumsector. In Zichtlijnen besteden we daar in 2012 extra aandacht aan. We beginnen dicht bij huis: personeelsplanning. Wie zijn de planners, hoe maken zij keuzes en tegen welke problemen lopen zij aan? Maud Mentink vroeg het aan de vrouwen en mannen die verantwoordelijk zijn.
Vier jaar geleden kwamen vijfenzeventig productieleiders in de podiumkunsten voor het eerst bij elkaar. Edith den Hamer maakt de balans op. Er is veel gebeurd aan uitwisseling en kennisontwikkeling. Concreet resultaat: erkenning voor de productieleiders in de nieuwe CAO.
'Dan moesten we maar gaan staken'
Op 19 mei 1978 legden theatertechnici in Nederland hun werk neer. Een unicum in de theatergeschiedenis. Van de 23 voorstellingen die de gesubsidieerde gezelschappen zouden geven, ging er die dag maar één door - een besloten voorstelling voor gedetineerden in een Rotterdamse gevangenis. De inzet was bescheiden - een werkweek van gemiddeld 50 en maximaal 60 uur. Toch kostte het de nodige moeite, niet alleen om de werkgevers te overreden, maar ook om de technici te overtuigen dat de voorstelling deze ene keer niet moest doorgaan.
De firma Hoza uit het Groningse Scheemda was onlangs prominent in het nieuws. De directeur van dit staalbedrijf had blijkbaar vernomen dat de overheid in de nieuwe Arbowet minder regels wil stellen en het omschrijven van normen en richtlijnen aan de private sector over wil laten.
Themadagen VPT tot en met oktober 2006, VPT-lezingenprogramma op Vakbeurs Theatertechniek succesvol verlopen en Nieuwe leden VPT
In het vorige nummer van Zichtlijnen beschreef Niko Bovenberg zijn moeizame pogingen om de WW-uitkering te krijgen waarop hij recht dacht te hebben. Hieronder het vervolg van deze bureaucratische verrassingstocht.
Collectieve arbeidsovereenkomsten in het theater Dat er ook voor podiumkunstenaars CAO's bestaan lijkt tegenwoordig vanzelfsprekend.
In Zichtlijnen 47 van juni 1996 stonden mogelijkheden en onmogelijkheden voor het verkrijgen van een zogenaamde OVAV-verklaring voor freelancers. Waar kunnen belangstellenden en belanghebbenden nu terecht wanneer zij over deze kwestie vragen hebben?
Vrouwen die zich bezig houden met de techniek van een theatervoorstelling waren, en zijn eigenlijk nog steeds, een zeldzaam verschijnsel. Wat beweegt vrouwen er toe in de theatertechniek te gaan? Is het een trend zoals vaak in andere bedrijfstakken te zien valt, of is er meer aan de hand? Waarom kiezen vrouwen zo’n –ook voor mannen- zwaar beroep terwijl er toch ook andere banen in de theaterwereld zijn te vinden? Is deze baan hun eigenlijke doel of willen ze eigenlijk meer of iets anders?
Nederland is bezig met een grote operatie ‘Herziening sociaal zekerheidsstelsel’. Vanuit de gedachte dat het huidige stelsel langzamerhand onbetaalbaar is geworden en dat het heeft geleid tot te grote aantallen mensen die afhankelijk zijn van een uitkering, wordt nu gewerkt aan het beheersbaar maken van zowel kosten, als aantallen.
Is de Nederlandse theatertechnicus goed op de hoogte of maken gezelschappen en gemakzucht hem of haar steeds minder slim? Steeds vaker moet ik constateren dat gezelschappen in Nederland, maar ook in het buitenland, bezig zijn de technische kennis in theaters te verkleinen.
Voor de oprichting van de Technische Organisatie Muziektheater (TOM) in 1986 was uiteraard een CAO noodzakelijk. Deze had als belangrijkste kenmerk dat de grenzen die de arbeidswet stelt ten aanzien van de arbeidstijden gehandhaafd zouden kunnen worden.
In Zichtlijn nr. 11, juni 1990 stelde Chris Lievaart in zijn interview met Gerard Voskuilen de vraag of er toch niet eens gesproken zou moeten worden over het recht voor theatertechnici om met 55 jaar met pensioen te gaan.
In de serie monografieën van technische beroepen is een toneelmeester van een middelgrote schouwburg aan de beurt. Voor het interview stond Gert Mensink van Schouwburg Hengelo model.
De haren te berge Geachte redactie, In Zichtlijn nr. 10 (april 1990) berichtte ik over de perikelen rond de reorganisatie van het Cultureel Centrum Amstelveen. Hierover later meer.
Er zijn ingrijpende fusieprocessen tussen theatergezelschappen en theaters gaande in de grote steden. Dit jaar begonnen Theater Rotterdam en Het Nationale Theater in Den Haag. Amsterdam volgt komend jaar. Wat betekenen die fusies voor de organisatie van de techniek?
Bedankt, binnen enkele minuten ontvangt je een e-mail van ons met daarin een persoonlijke link. Klik op de link om een nieuw wachtwoord op te geven.
