• Vergeetboek, Georges Lambrecht, Zichtlijnen 68, januari 2000

    In memoriam Has Noordhoek Hegt

    Op zondag 24 oktober 1999 overleed kostuumontwerpster/-adviseuse Has Noordhoek Hegt-Van Loghem. Has, geboren in 1913, staat bij de wat ouderen in de theaterwereld nog altijd bekend als dé ontwerpster van de Haagse Comedie, onder Cees Laseur, Paul Steenbergen en Loes Wieringa.

    Has, gehuwd met de arts Pim Noordhoek Hegt, begon haar lange loopbaan – na eerst een eigen succesvol mode-ateliertje te hebben gehad – als modeontwerpster bij Metz en Liberty in Amsterdam. Haar creaties haalden de landelijke pers. Toen echter in de vijftiger jaren de confectiekleding zijn intrede deed, was voor haar de lol er af en besloot zij over te stappen naar het toneel. Haar eerste gastontwerp bij de Haagse Comedie was in 1953 voor Het uur der verrukking van Anna Bonacci. In 1956 trad zij in vaste dienst bij de HC en zij bleef er tot haar pensioengerechtigde leeftijd in het seizoen 1977-1978. Het is jammer dat de Comedie in die tijd alleen een kostuumopslag had en geen eigen naaiatelier. Het maken van de kostuums werd uitbesteed of ze werden gehuurd. Has werkte vooral veel thuis, struinde warenhuizen en stoffenwinkels af op zoek naar alle mogelijke bijzondere materialen. Naast het ontwerpen was zij een kunstenares in het vervaardigen van kostuumaccessoires: ringen, armbanden, riemen, kettingen, kronen, gespen, etc. Vooral werken met het goud-metalen gas dat op de voorkant van radio’s zat vond ze geweldig: ‘Je kunt het in alle vormen knippen, buigen en solderen’. Het ‘achter de schermen werken’ was voor Has ‘thuiswerk: stoffen verven, accessoires maken en tekenen,. Ondanks dat thuiswerk bezocht zij met grote regelmaat haar costumière Fie, die de kostuumopslag beheerde in de nok van de Koninklijke Schouwburg. Has beschouwde haar creaties als tijdelijk en schroomde dan ook niet om, ondanks alle protesten van Fie, de schaar te zetten in een kostuum dat op dat moment niet in gebruik was. “Kom Fie, we gaan die jurk eens verbouwen….”. Fie de Greef was dan geschokt, maar hielp wel bij het ‘verbouwen’.

    In 1976 ging Fie met pensioen en werd ze opgevolgd door Emmy Smit; een nieuwe bezem… Samen met Emmy en haar vriendin, kleedster Romana Nouwens, maakte Has plannen om van de kostuumopslag een eigen kostuumatelier te maken. Er werd verbouwd, een ruimte bijgetrokken, machines aangeschaft en er ontstond een hechte vriendschap. Het huidige Nationale Toneel mag blij zijn met het toenmalige initiatief van deze dames, door wie de ‘kostuumzolder’ nu is uitgegroeid tot een professioneel naaiatelier.

    Ten onrechte is over Has nauwelijks iets terug te vinden in de ‘toneelbijbels’. Zij heeft immers mede het gezicht bepaald van de Haagse Comedie. Niet alleen tekende zij voor de klassiekers, ze ontwierp en adviseerde ook voor moderne stukken. Zij was een vakvrouw pur-sang. Maar, wie weet, wordt er – nu de kunstenares is overleden – op een dag iemand van het kostuum- of toneelmuseum wakker met het briljante idee om een fototentoonstelling samen te stellen over de ontwerpster, voordat ook zij in het vergeetboek raakt!

    Terug

LID WORDEN