In de Bühnentechnische Rundschau, nr. 2/1989, las ik een artikel over het conferentiecentrum in Koeweit. Het leek mij interessant om bij dit artikel, dat gaat over een technisch goed geoutilleerd theater, iets te vertellen over de omstandigheden in dit land en het gebruik van dit centrum.
In het BTR-artikel wordt alleen ingegaan op de techniek van het theater. Een conferentiecentrum is echter meer dan dat.
Koeweit is een staat aan de Arabische Golf met ongeveer 1.200.000 inwoners die allemaal wonen in een aaneengesloten stadsgebied rond Koeweit City. Grof gezegd is de helft van het aantal inwoners ‘gastarbeider’. De andere helft is de autochtone bevolking.
Wanneer je met de auto langs de ‘5th Ringway’ rijdt, dan is dit conferentiecentrum te zien als een lange, ongastvrije muur met daarop een aantal wachttorens. Het terrein is eigenlijk volledig afgesloten van de buitenwereld en zelfs tijdens het laatste stadium van de bouw – ik heb er toen een paar uur rondgelopen – al bewaakt door militairen.
Dit centrum is dan ook niet gebouwd voor de bevolking van Koeweit. Wanneer er theatervoorstellingen of muziek zouden worden gemaakt – en ik waag te betwijfelen of dat ooit gebeurt – dan is dat alleen voor een zeer uitgelezen gezelschap van genodigden.
Mijnerzijds is dit geen kritiek op de bouwers van het complex, maar het is goed te weten dat het hier gaat om een centrum voor overleg tussen Arabische staatshoofden. Rondom het theater liggen kantoren, vergaderruimten, restaurants en de nodige andere voorzieningen. Alle openbare ruimten zijn groots en luxueus ingericht.
Woestijnlandschap
Buiten dit hoofdgebouw staan 5 woongebouwen met ieder, voor zover ik het mij kan herinneren, 20 zeer grote en luxueuze appartementen.
Nog even iets dat de voor ons westerlingen wat vreemde omstandigheden rond dit centrum tekent. Tijdens de islamitische conferentie in januari 1987 werden de bermen van de snelwegen tussen het vliegveld en het conferentiecentrum beplant met bloemen. Zo ongeveer 8 km weg met een bloemenstrook van alles bij elkaar 15 m breed. Bloemen die drie maanden later alweer het slachtoffer werden van hitte en zand. Maar het was wel heel mooi in het woestijnlandschap. Ik heb ze kunnen zien toen de conferentie voorbij was. Tijdens de conferentie mocht ik het land niet in en werd o.a. ook de bouw van het ziekenhuis, waar ik iets mee te maken had, stopgezet omdat het te dicht (3 km) bij het conferentiecentrum lag.
Overigens doet het voorgaande niets af aan het technisch interessante theater waarvan een doorsnede is opgenomen.
De zaal heeft een oppervlakte van 130 m², het toneel 270 m², de twee zijtonelen elk 230 m², en het achtertoneel 150 m². De toneelopening is 15,6 m x 11,1 m.
Uit de tekening valt af te leiden dat praktisch alle vloerdelen in de hoogte beweegbaar zijn. De podiumdelen kunnen afzonderlijk met regelbare snelheid op en neer worden bewogen. Er zijn 59 trekken, ieder voor 500 kg die in principe met de hand worden bediend, maar op eenvoudige wijze zijn om te bouwen voor hydraulische bediening. Daarnaast kunnen op de rollenzolder 12 draagbare punttrekken worden geplaatst met ieder een hefvermogen van 120 kg.
Een theater met veel mogelijkheden in ene land zonder toneelgezelschappen en orkesten. Of al die techniek in de praktijk tot zijn recht komt zal dus wel nooit duidelijk worden.
Bedankt, binnen enkele minuten ontvangt je een e-mail van ons met daarin een persoonlijke link. Klik op de link om een nieuw wachtwoord op te geven.
